نرخ ناسازگاری در AHP فازی
نرخ ناسازگاری در AHP فازی
در روش AHP فازی چانگ عموما از نرخ ناسازگاری گوگوس و بوچر استفاده می شود.
نرخ ناسازگاری گوگوس و بوچر : گوگوس و بوچر در سال ۱۹۹۸ پیشنهاد دادند برای بررسی سازگاری، دو ماتریس (عدد میانی و حدود عدد فازی) از هر ماتریس فازی مشتق و سپس سازگاری هر ماتریس بر اساس روش ساعتی محاسبه شود.
مراحل محاسبه نرخ سازگاری گوگوس و بوچر ماتریسهای فازی مقایسات زوجی به قرار زیر است:
مرحله ۱: در مرحله اول ماتریس مثلثی فازی را به دو ماتریس تقسیم کنید. ماتریس اول از اعداد میانی قضاوتهای مثلثی تشکیل میشود و ماتریس دوم شامل میانگین هندسی حدود بالا و پایین اعداد مثلثی میشود.
مرحله ۲: بردار وزن هر ماتریس را با استفاده از روش ساعتی به ترتیب زیر محاسبه کنید.
برای محاسبه نرخ ناسازگاری (CR)، شاخص CI را بر مقدار شاخص تصادفی (RI) تقسیم کنید. در صورتی که مقدار حاصل کمتر از ۰/۱ باشد، ماتریس سازگار و قابل استفاده تشخیص داده میشود.
ساعتی برای بهدست آوردن مقادیر شاخصهای تصادفی (RI)، ۱۰۰ ماتریس را با اعداد تصادفی و با شرط متقابل بودن ماتریسها تشکیل داده و مقادیر ناسازگاری و میانگین آنها را محاسبه نمود. اما از آنجا که مقادیر عددی مقایسات فازی همواره عدد صحیح نیستند و حتی در این صورت هم میانگین هندسی، آنها را عموماً به اعداد غیرصحیح تبدیل میکند،
حتی در صورت استفاده از مقیاس (۹-۱) ساعتی نیز نمیتوان از جدول شاخصهای تصادفی(RI) ساعتی استفاده کرد. بنابراین گوگوس و بوچر با تولید ۴۰۰ ماتریس تصادفی مجدداً جدول شاخصهای تصادفی(RI) را برای ماتریسهای مقایسات زوجی فازی تولید کردند.
مطالب مشابه: نرم افزار AHP فازی
منبع: سافت گستر